Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

in transitu

  • 1 transitu

    adv.
    in transitu -> en tránsito.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > transitu

  • 2 transitu

    aterir, pasmar

    Glosario Euskera Español > transitu

  • 3 res in transitu

    res in transitu (Lat) goods pl in transit

    German-english law dictionary > res in transitu

  • 4 right of stoppage in transitu

    Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > right of stoppage in transitu

  • 5 In transitu

    на ходу

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > In transitu

  • 6 in transitu

    Юридический термин: в пути, при перевозке

    Универсальный англо-русский словарь > in transitu

  • 7 stoppage in transitu

    Юридический термин: задержание товара в пути (право продавца приостановить передачу находящегося в пути товара покупателю, не оплачивающему стоимость товара)

    Универсальный англо-русский словарь > stoppage in transitu

  • 8 in transitu

    лат.
    в пути, при перевозке
    * * *

    Англо-русский юридический словарь > in transitu

  • 9 in transitu

    Англо-русский экономический словарь > in transitu

  • 10 In transitu

    лат. на ходу

    Англо-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > In transitu

  • 11 refugee in transitu

    < jur> ■ transistorischer Flüchtling m

    English-german technical dictionary > refugee in transitu

  • 12 in transitu

    лат. під час перевезення (транспортування)

    English-Ukrainian law dictionary > in transitu

  • 13 vendor's right of stoppage in transitu

    finance, business, economy
    • myyjän pysäyttämisoikeus

    English-Finnish dictionary > vendor's right of stoppage in transitu

  • 14 In transitu

    In passing, on the way

    Latin Quotes (Latin to English) > In transitu

  • 15 stoppage in transitu

    takip hakki

    English to Turkish dictionary > stoppage in transitu

  • 16 transitus

    [st1]1 [-] transitus, a, um: part. passé de transeo. [st1]2 [-] transitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de passer, passage, trajet; voie, conduit. - [abcl]b - passage d'un état à un autre, changement. - [abcl]c - désertion, défection. - [abcl]d - passage d'une teinte à une autre, dégradation des couleurs, nuance. - [abcl]e - passage d'une intonation à une autre. - [abcl]f - transition. - [abcl]g - action de passer légèrement sur un sujet. - [abcl]h - Varr. flexion grammaticale.[/b]    - in transitu, Tac.: chemin faisant.    - in transitu, Quint.: en passant, sans insister.    - transitus spiritus, Plin.: conduit de la respiration, trachée-artère.    - aliquem transitu arcere, Tac.: empêcher qqn de passer..
    * * *
    [st1]1 [-] transitus, a, um: part. passé de transeo. [st1]2 [-] transitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de passer, passage, trajet; voie, conduit. - [abcl]b - passage d'un état à un autre, changement. - [abcl]c - désertion, défection. - [abcl]d - passage d'une teinte à une autre, dégradation des couleurs, nuance. - [abcl]e - passage d'une intonation à une autre. - [abcl]f - transition. - [abcl]g - action de passer légèrement sur un sujet. - [abcl]h - Varr. flexion grammaticale.[/b]    - in transitu, Tac.: chemin faisant.    - in transitu, Quint.: en passant, sans insister.    - transitus spiritus, Plin.: conduit de la respiration, trachée-artère.    - aliquem transitu arcere, Tac.: empêcher qqn de passer..
    * * *
    I.
        Transitus, pen. corr. Participium. Passé: vt Alpes transitae. Liu.
    II.
        Transitus, huius transitus, pen. corr. Plin. Passage.
    \
        Mutationes, et in alias figuras transitus. Plin. Changement de forme et de semblance.
    \
        In transitu. Quintil. En passant.
    \
        Quae libro quinto leuiter in transitu attigeram. Quintil. Legierement.

    Dictionarium latinogallicum > transitus

  • 17 transitus

    trānsitus, ūs, m. (transeo), I) das Hinübergehen, der Übergang, A) eig.: 1) im allg.: flumine impeditus transitus, Hirt. b.G.: tr. Hasdrubalis, Liv.: tr. Alpium, Plin.: tr. fossae, Cic.: transitum claudere, Liv.: transitum Alpium parare, Tac.: incurrentibus curribus per acies phalangasque locum transitui pandi praedicit, Iul. Val. 1, 43 (41): ubi cum facultas transitui nulla esset, Itin. Alex. 33 (77): quā in Graeciam brevissimus transitus, Plin.: transitum deinde in Indiam fecit, Iustin.: transitum non dare (gestatten), Liv. epit. u. Iustin.: Poeno per agros urbesque suas transitum dare, Liv.: transitum ad sociorum urbes tuendas Philippo dare, Liv.: alqm transitu arcere, Tac.: prohibere alqm transitu Araxis fluminis, Iustin.: prohibere transitum, Iustin.: Plur., mercantium ibi transitus infestantur ex Arabicis insulis, Solin. 56, 8. – 2) insbes.: a) der Übergang, die Übersiedelung nach einem anderen Orte, nec minus voluntarius in urbem nostram Iunonis transitus, Val. Max. 1, 8, 3. – b) der Übergang, Übertritt zu einer anderen Partei, facili transitu ad proximos et validiores, Tac. hist. 1, 76: in alienam familiam, Gell. 5, 19, 8. – B) übtr.: 1) im allg.: in illo a pueritia in adulescentiam transitu, Quint. 11, 3, 28. – 2) insbes.: a) der Übergang in der Malerei vom Schatten zum Lichte, colorum, Plin. 35, 29 u. 37, 21; so auch Ov. met. 6, 66. – b) der Übergang in der Rede, von einem Stücke zum anderen, ad alia, ad diversa, Quint.: in aliud rhythmi genus, Quint.: unde venusti transitus fiunt, Quint.: von einer Zeile zur anderen (im Lesen), Quint. 10, 7, 11: in der Erzählung, magno spatio divisus est a senatu ad poëtam Accium transitus, es ist ein großer Sprung vom S. zum D. Accius, Val. Max. 3, 7, 11: sed quoniam in Armeniam transitum facimus, zu A. übergehen, Iustin. 42, 2, 7. – c) der Übergang, die Veränderung, Verwandlung, in figuras alias, Plin. 11, 120: so auch der Töne in der Musik, Quint. 12, 10, 68: u. als gramm. t.t. = die Veränderung der Verba u. Nomina nach ihren Personalendungen u. Casus, die Konjugation u. Deklination, Varro LL. 9, 109 u.a. – II) der Durchgang, A) eig.: per agros urbesque, Liv.: datus est verbis ad amicas transitus aures, Ov.: transitum acus facere faciliorem, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 9, 100. – B) meton., der Ort, wo man durchgeht, der Durchgang, transitus insīdĕre, Liv.: spiritus, Luftröhre, Plin. – III) das Vorbei- od. Vorübergehen, A) eig.: tempestatis, Cic.: in transitu capta urbs, Tac. – B) bildl.: in transitu, gleichs. im Vorbeigehen, flüchtig, oberflächlich, Quint. 2, 10, 15; 6, 2, 2 u. 7, 3, 27: so per transitum, Serv. Verg. georg. 3, 526.

    lateinisch-deutsches > transitus

  • 18 transitus

    trānsitus, ūs, m. (transeo), I) das Hinübergehen, der Übergang, A) eig.: 1) im allg.: flumine impeditus transitus, Hirt. b.G.: tr. Hasdrubalis, Liv.: tr. Alpium, Plin.: tr. fossae, Cic.: transitum claudere, Liv.: transitum Alpium parare, Tac.: incurrentibus curribus per acies phalangasque locum transitui pandi praedicit, Iul. Val. 1, 43 (41): ubi cum facultas transitui nulla esset, Itin. Alex. 33 (77): quā in Graeciam brevissimus transitus, Plin.: transitum deinde in Indiam fecit, Iustin.: transitum non dare (gestatten), Liv. epit. u. Iustin.: Poeno per agros urbesque suas transitum dare, Liv.: transitum ad sociorum urbes tuendas Philippo dare, Liv.: alqm transitu arcere, Tac.: prohibere alqm transitu Araxis fluminis, Iustin.: prohibere transitum, Iustin.: Plur., mercantium ibi transitus infestantur ex Arabicis insulis, Solin. 56, 8. – 2) insbes.: a) der Übergang, die Übersiedelung nach einem anderen Orte, nec minus voluntarius in urbem nostram Iunonis transitus, Val. Max. 1, 8, 3. – b) der Übergang, Übertritt zu einer anderen Partei, facili transitu ad proximos et validiores, Tac. hist. 1, 76: in alienam familiam, Gell. 5, 19, 8. – B) übtr.: 1) im allg.: in illo a pueritia in adulescentiam transitu, Quint. 11, 3, 28. – 2) insbes.: a) der Übergang in der Malerei vom Schatten zum Lichte, colorum, Plin. 35, 29 u. 37, 21; so auch Ov. met. 6, 66. – b) der Übergang in
    ————
    der Rede, von einem Stücke zum anderen, ad alia, ad diversa, Quint.: in aliud rhythmi genus, Quint.: unde venusti transitus fiunt, Quint.: von einer Zeile zur anderen (im Lesen), Quint. 10, 7, 11: in der Erzählung, magno spatio divisus est a senatu ad poëtam Accium transitus, es ist ein großer Sprung vom S. zum D. Accius, Val. Max. 3, 7, 11: sed quoniam in Armeniam transitum facimus, zu A. übergehen, Iustin. 42, 2, 7. – c) der Übergang, die Veränderung, Verwandlung, in figuras alias, Plin. 11, 120: so auch der Töne in der Musik, Quint. 12, 10, 68: u. als gramm. t.t. = die Veränderung der Verba u. Nomina nach ihren Personalendungen u. Casus, die Konjugation u. Deklination, Varro LL. 9, 109 u.a. – II) der Durchgang, A) eig.: per agros urbesque, Liv.: datus est verbis ad amicas transitus aures, Ov.: transitum acus facere faciliorem, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 9, 100. – B) meton., der Ort, wo man durchgeht, der Durchgang, transitus insīdĕre, Liv.: spiritus, Luftröhre, Plin. – III) das Vorbei- od. Vorübergehen, A) eig.: tempestatis, Cic.: in transitu capta urbs, Tac. – B) bildl.: in transitu, gleichs. im Vorbeigehen, flüchtig, oberflächlich, Quint. 2, 10, 15; 6, 2, 2 u. 7, 3, 27: so per transitum, Serv. Verg. georg. 3, 526.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > transitus

  • 19 transitus

    1.
    transĭtus, a, um, Part. of transeo.
    2.
    transĭtus, ūs, m. [transeo], a going over, passing over, passage (class.; syn. trajectus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    fossae,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    flumine impeditus transitus,

    Hirt. B. G. 8, 20; 8, 13; Caes. B. G. 5, 55; 6, 7; 7, 57; Liv. 21, 20, 2; 28, 1, 1; Tac. A. 15, 10; id. H. 1, 70; 3, 59; 4, 65; Just. 1, 8, 2; 15, 4, 12:

    in urbem nostram Junonis,

    removal, Val. Max. 1, 8, 3.—
    2.
    Concr., a passage-way, passage:

    spiritus,

    i. e. the windpipe, Plin. 22, 24, 51, § 111; cf.

    auditus,

    the auditory passage, id. 23, 2, 28, § 59. —
    B.
    In partic.
    1.
    A passing over, desertion to another party:

    facilis ad proximos et validiores,

    Tac. H. 1, 76:

    transitūs mora,

    id. Agr. 38:

    ad Vitellium,

    id. H. 1, 76:

    in alienam familiam,

    a passing over, adoption into, Gell. 5, 19, 8.—
    2.
    Law t. t., a transfer of possession, Cod. Just. 2, 13, 20. —
    3.
    A passing over, passing away:

    tempestatis,

    Cic. Att. 2, 21, 2.—
    4.
    A passing by:

    capta in transitu urbs Ninos,

    Tac. A. 12, 13.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a passing over, passing, change:

    in illo a pueritiā ad adulescentiam transitu,

    Quint. 11, 3, 28:

    opportunos magnis conatibus transitus rerum,

    revolutions, Tac. H. 1, 21. —
    B.
    In partic.
    1.
    A means of passing, a transition from one step to another:

    medius quidem gradus, nihil ipse significans sed praebens transitum,

    Quint. 8, 6, 38:

    in figuras alias,

    Plin. 11, 36, 43, § 120. — Of the transition of colors in shading, Plin. 35, 5, 11, § 29; 37, 2, 8, § 21; Ov. M. 6, 66.—Of transition in sound, Quint. 12, 10, 68.—
    2.
    In speaking.
    a.
    A transition:

    hinc erit ad alia transitus,

    Quint. 7, 6, 5:

    ad diversa,

    id. 9, 3, 65: metabolê, id est transitus in aliud genus rhythmi, id. 9, 4, 50:

    in Armeniam transitum facimus,

    Just. 42, 2, 7.—In plur.:

    unde venusti transitus fiunt,

    Quint. 9, 2, 61.—
    b.
    In transitu, in passing, by the way:

    quae leviter in transitu attigeram,

    Quint. 7, 3, 27:

    in transitu aliquid tractare,

    id. 6, 2, 2:

    in transitu non omittemus,

    id. 2, 10, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > transitus

  • 20 obenhin

    obenhin, I) eig.: supra; superne; in summo. [1817] II) uneig.: leviter. strictim (leicht, kurz). – cursim (gleichs. im Laufe, Fluge). – quasi praeteriens. in transitu. transiens (gleichs. im Vorbeigehen, beiläufig). – neglegenter (mit zu wenig Achtsamkeit). – etwas ob. treiben, in transitu tractare alqd: die Wissenschaften ob. treiben, ob. studieren, litteras leviter attingere; litteras primoribus, ut dicitur, labris gustare: etwas ob. berühren, leviter od. strictim od. cursim et leviter od. leviter in transitu attingere alqd: etwas ob. lesen, alqd percurrere (oculo veloci).

    deutsch-lateinisches > obenhin

См. также в других словарях:

  • transitu — See in transitu …   Ballentine's law dictionary

  • transitu — …   Useful english dictionary

  • In transitu — In tran si*tu [L.] (Law) In transit; during passage; as, goods in transitu. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stoppage in transitu — stop·page in tran·si·tu / stä pij ˌin tran zə ˌtü, tran sə , ˌtyü/ n [Latin in transitu in passing from one place to another]: the right of a seller of goods to stop them on their way to the buyer and resume possession of them (as on discovery of …   Law dictionary

  • in transitu — (ˈ)inˈtran(t)səˌtü, ranzə adverb Etymology: Latin : during passage from one place to another * * * /in trddahn si tooh /; Eng. /in tran si tooh , tyooh /, Latin. in transit; on the way. * * * in transitu /in tranˈ or tränˈsi too/ (Latin) In… …   Useful english dictionary

  • In transĭtu — (lat.), im Vorbeigehen, beiläufig …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Right of stoppage in transĭtu — (engl., spr. rait ŏw stóppĕdsch), s. Droit de suite …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • In transitu — In transitu, lat., im Vorbeigehen, beiläufig …   Herders Conversations-Lexikon

  • stoppage in transitu — UK US noun [U] LAW, COMMERCE ► STOPPAGE IN TRANSIT(Cf. ↑stoppage in transit) …   Financial and business terms

  • in transitu — In transit. A phrase familiar in the law of sales, meaning the period while the goods are in the possession of a carrier, whether by land, water, or air, until they are delivered into the possession of the consignee, whether or not the carrier… …   Ballentine's law dictionary

  • seizing in transitu — See stoppage in transitu …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»